Przemoc sama się nie zatrzyma

Jesteś świadkiem przemocy? Zadzwoń! Nasza TELEFON ZAUFANIA działa od poniedziałku do piątku w godzinach 8.00 - 19.00. Dyżury pełnią tu przeszkoleni specjaliści. Numer TELEFONU ZAUFANIA: 7 436 47 00

PRZEMOC SIĘ SAMA NIE ZATRZYMA

Osoba doświadczająca przemocy tkwi w poczuciu bezradności, które uniemożliwia jej wyjście z tej sytuacji. Jeżeli nie otrzyma wsparcia, przemoc może trwać latami. Ujawnienie przez Ciebie jej problemu jest dla niej  szansą na zmianę. Tylko w nielicznych przypadkach bez interwencji zewnętrznej dochodzi do ujawniania przemocy i zatrzymania agresywnych zachowań.

Jesteś świadkiem przemocy? Zadzwoń! Nasza TELEFON ZAUFANIA działa od poniedziałku do piątku w godzinach 8.00 - 19.00. Dyżury pełnią tu przeszkoleni specjaliści. Numer  TELEFONU ZAUFANIA: 7 436 47 00

„Moja Mama czasem powtarzała – bo my, Kobiety, musimy się w życiu nacierpieć.”

Dlaczego kobieta sama nie jest w stanie wyrwać się z przemocy?

DLACZEGO OSOBY DOZNAJĄCE PRZEMOCY NIE SZUKAJĄ POMOCY?

Warto zastanowić się, dlaczego osoby, w tym głównie kobiety, doznające prze­mocy w rodzinie, nie szukają pomocy. Odpowiedzi dotyczą wielu aspektów:

·        Nie, bo odczuwają lęk przed zemstą ze strony partnera. Kobieta może być zastraszona przez partnera, który grozi jej śmiercią lub śmiercią jej dzieci, jeśli prawda o przemocy wyjdzie na jaw.

·        Nie, bo odczuwają wstyd i upokorzenie. Kobieta może być przekonana, że przemoc dotyczy tylko jej osoby, inni zaś nie mają takich kłopotów. Kobieta czuje się winna, może myśleć, że gdyby była lepsza, ataki agresji nie występowałyby. Kobieta może myśleć, że nie zasługuje na żadną pomoc. Kobieta ma przekonanie, że zasłużyła na swój los.

·        Nie, bo są zależne finansowo do partnera. Kobieta jest uzależniona od partnera, który jest jedynym żywicielem rodziny. Kobieta może być przekonana, że nie będzie w stanie sama utrzymywać dzieci.

·        Nie, bo posiadają błędne przekonania. Kobieta wierzy, że w każdym małżeństwie istnieje przemoc. Kobieta wierzy, że skutki przemocy są zbyt małe, by komukolwiek o tym mówić. Kobieta ma nadzieję, że przemoc była incydentalna, a sam partner zmieni się na lepsze. Kobieta uważa, że przemoc jest sprawą rodzinną i nie można liczyć na pomoc z zewnątrz.

·        Nie, bo utraciły wiarę w pomoc. Kobieta mogła szukać pomocy, ale okazała się ona mało skuteczna. Nie, bo nie chcą złamać tradycji kulturowo-religijnych. Kobieta chce utrzymać małżeństwo nawet za cenę cierpienia, ze względu na wartości religijne lub tradycje kulturowe.

PRZEMOC W RODZINIE TO ZAMIERZONE I WYKORZYSTUJĄCE PRZEWAGĘ SIŁ DZIAŁANIE PRZECIW CZŁONKOWI RODZINY, NARUSZAJĄCE PRAWA I DOBRA OSOBISTE, POWODUJĄCE CIERPIENIE I SZKODY.

PRZEMOC W RODZINIE CHARAKTERYZUJE SIĘ TYM, ŻE:

1.    JEST INTENCJONALNA Przemoc jest zamierzonym działaniem człowieka i ma na celu kontrolowanie i podporządkowanie ofiary.

2.    SIŁY SĄ NIERÓWNOMIERNE W relacji jedna ze stron ma przewagę nad drugą. Ofiara jest słabsza a sprawca silniejszy.

3.    NARUSZA PRAWA I DOBRA OSOBISTE Sprawca wykorzystuje przewagę siły narusza podstawowe prawa ofiary (np. prawo do nietykalności fizycznej, godności, szacunku itd.).

4.    POWODUJE CIERPIENIE I BÓL Sprawca naraża zdrowie i życie ofiary na poważne szkody. Doświadczanie bólu i cierpienia sprawia, że ofiara ma mniejszą zdolność do samoobrony.

PRZEMOC W RODZINIE MOŻE PRZYBIERAĆ RÓŻNE FORMY.

Poniżej przedstawiamy rodzaje i formy przemocy w rodzinie. Sprawdź, jakich zachowań doświadczasz ze strony swojego partnera/partnerki.

CYKL  PRZEMOCY W RODZINIE

Badania wykazały, że związki, w których kobiety doznają przemocy fizycznej ze strony swoich partnerów, przechodzą przez trzy fazy powtarzającego się cyklu.

1. Faza narastania napięcia

W tej fazie partner jest napięty i stale poirytowany. Każdy drobiazg wywołuje jego złość, często robi awanturę, zaczyna więcej pić, przyjmować narkotyki lub inne substancje zmieniające świadomość. Może poniżać partnerkę, poprawiając swoje samopoczucie. Prowokuje kłótnie i staje się coraz bardziej niebezpieczny. Sprawia wrażenie, że nie panuje nad swoim gniewem. Kobieta stara się jakoś opanować sytuację - uspokaja go, spełnia wszystkie zachcianki, wywiązuje się ze wszystkich obowiązków. Często przeprasza sprawcę. Ciągle zastanawia się nad tym, co może zrobić, aby poprawić mu humor, uczynić go szczęśliwym i powstrzymać przed wyrządzeniem krzywdy. Niektóre kobiety w tej fazie mają różne dolegliwości fizyczne, jak bóle żołądka, bóle głowy, bezsenność, utratę apetytu. Inne wpadają w apatię, tracą energię do życia, lub stają się niespokojne i pobudliwe nerwowo. Jest to wynik narastania napięcia, które po pewnym czasie staje się nie do zniesienia. Zdarza się, że kobieta wywołuje w końcu awanturę, żeby "mieć to już za sobą". 

2. Faza gwałtownej przemocy

W tej fazie partner staje się gwałtowny. Wpada w szał i wyładowuje się. Eksplozję wywołuje zazwyczaj jakiś drobiazg, np. lekkie opóźnienie posiłku. Skutki użytej przemocy mogą być różne - podbite oko, połamane kości, obrażenia wewnętrzne, poronienie, śmierć. Kobieta stara się zrobić wszystko, żeby go uspokoić i ochronić siebie. Zazwyczaj, niezależnie od tego jak bardzo się stara, wściekłość partnera narasta coraz bardziej. Czuje się bezradna, bo ani przekonywanie sprawcy, ani bycie miłą, ani unikanie , ani bierne poddawanie się mu nie pomaga i nie łagodzi jego gniewu. Po zakończeniu wybuchu przemocy, kobieta jest w stanie szoku. Nie może uwierzyć, że to się na prawdę stało. Odczuwa wstyd i przerażenie. Jest oszołomiona. Staje się apatyczna, traci ochotę do życia, odczuwa złość i bezradność. 

3. Faza miodowego miesiąca

Gdy sprawca wyładował już swoją złość i wie że posunął się za daleko nagle staje się inną osobą. Szczerze żałuje za to, co zrobił, okazuje skruchę i obiecuje, że to się nigdy nie powtórzy. Stara się znaleźć jakieś wytłumaczenie dla tego, co zrobił i przekonuje ofiarę, że to był jednorazowy, wyjątkowy incydent, który już się nigdy nie zdarzy. Sprawca okazuje ciepło i miłość. Staje się znowu podobny do tego, jaki był na początku znajomości. Przynosi kwiaty, prezenty, zachowuje się jakby przemoc nigdy nie miała miejsca. Rozmawia z ofiarą, dzieli się swoimi przeżyciami, obiecuje, że nigdy już jej nie skrzywdzi. Dba o ofiarę spędza z nią czas i utrzymuje bardzo satysfakcjonujące kontakty seksualne. Sprawca i ofiara zachowują się jak świeżo zakochana para. Ofiara zaczyna wierzyć w to, że partner się zmienił i że przemoc była jedynie incydentem. Czuje się kochana, myśli, że jest dla niego ważna i znowu go kocha. Spełniają się jej marzenia o cudownej miłości, odczuwa bliskość i zespolenie z partnerem. Życie we dwoje wydaje się piękne i pełne nadziei. Ale faza miodowego miesiąca przemijają i znowu rozpoczyna się faza narastania napięci. Zatrzymuje ona ofiarę w cyklu przemocy, bo łatwo pod jej wpływem zapomnieć o koszmarze pozostałych dwóch faz. Prawdziwe zagrożenie, jakie niesie ze sobą faza miodowego miesiąca jest związane z tym, ze przemoc w następnym cyklu jest zazwyczaj gwałtowniejsza.

Źródło: Niebieska Linia

Jeżeli jesteś ofiarą przemocy zgłoś się do Powiatowego Ośrodka Interwencji Kryzysowej. Tutaj otrzymasz pomoc!

Powiatowy Ośrodek Interwencji Kryzysowej

Ul. Kościuszki 55a 48-200 Prudnik

Wydruk finansowany ze środków Ministerstwa Rodziny Pracy i Polityki Społecznej w ramach programu: „Wspieranie jednostek samorządu terytorialnego w tworzeniu systemu przeciwdziałania przemocy w rodzinie edycja 2018, Projekt : „BEZPIECZNA RODZINA”

Wychodzenie z przemocy - na jaką pomoc możesz liczyć, kiedy chcesz zmienić swoje życie

Masz już tego serdecznie dosyć. Mąż uderzył cię po raz trzeci a krzyki, obraźliwe słowa i oskarżenia przestałaś już dawno zliczać. Wiesz, że jesteś ofiarą przemocy, trochę już na ten temat czytałaś. Próby rozmów z mężem nie odnosiły skutku a na wzmiankę o terapii małżeńskiej parskał śmiechem. Słyszałaś, że można pójść na policję, ale... "co ja im powiem?" Podobno powiedzą, że to sprawy rodzinne...

Twoja partnerka notorycznie wpada we wściekłość i macha wtedy pięściami na oślep. Nie chcesz więcej ukrywać siniaków. Boisz się, że jeśli zaraz nie podejmiesz działania, stracisz odwagę. Jak wyjść z tego zaklętego kręgu?

od czego zacząć?

To zależy, na co jesteś gotowa (-wy) i jaka jest twoja sytuacja. Jeśli czujesz, że dasz radę temu sprostać, możesz od razu zgłosić się na policję. Przemoc domowa to przestępstwo a tym samym jest ścigana przez prawo. Jeśli jednak myśl o tym przeraża cię i wiesz, że potrzebujesz wsparcia, możesz skorzystać ze wsparcia Powiatowego Ośrodka Interwencji Kryzysowej.

ale co ja im powiem?

Po prostu prawdę. Policja ma wprawdzie obowiązek wszcząć postępowanie, gdy istnieje uzasadnione podejrzenie, że przestępstwo zostało popełnione (może to być na przykład zgłoszenie ze strony sąsiada lub innej organizacji), ale... czy chcesz na to czekać? Im szybciej weźmiesz sprawę we własne ręce, tym lepiej dla ciebie i dzieci. To mit, że policja nie interweniuje w sprawach przemocy domowej. Czasy, w którym ten problem traktowany był jako "kłótnie rodzinne", mamy już za sobą. Masz prawo dzwonić na policję za każdym razem, gdy ty lub inni członkowie rodziny czujecie się zagrożeni. Gdy po wyjściu mundurowych sprawca przemocy chce się na tobie odegrać - masz prawo zadzwonić jeszcze raz. Funkcjonariusze policji mają prawo zatrzymać sprawcę na 48 godzin, jeśli jego zachowanie zagraża życiu, zdrowiu lub własności innych osób.

a kto to wszystko ogarnie?

Od wielu lat działa w naszym kraju sieć rządowych i pozarządowych organizacji pomagających ofiarom przemocy - aby odnaleźć odpowiednią w twoim miejscu zamieszkania, wystarczy przejrzeć listę na stronie www.niebieskalinia.pl. Najczęściej rolę tę spełniają ośrodki interwencji kryzysowej oraz ośrodki pomocy społecznej. Na naszym terenie działa Powiatowy Ośrodek Interwencji Kryzysowej w Prudniku, przy ulicy grunwaldzkiej.  Osoby pracujące w tych miejscach znają problem przemocy. Nie zdziwi ich twój wstyd, pomieszanie, niepewność. Nie będą cię obwiniać za sytuację w twoim domu. Początkowo pomogą zapewnić tobie i twoim dzieciom podstawowe poczucie bezpieczeństwa i odzyskać poczucie wpływu na to, co się dzieje (wskażą bardziej skuteczne sposoby reagowania na przemoc, w razie potrzeby pomogą ustalić plan ucieczki przed sprawcą). Mogą też zaproponować ci pomoc prawną (np. informacje o twoich prawach, rozdzielności majątkowej, rozwodzie, alimentach), grupę wsparcia lub indywidualną pomoc psychologiczną, a także profesjonalną pomoc dla twoich dzieci - jeśli obserwowały nadużycie siły wobec ciebie, również zostaną uznane za ofiary przemocy. Warto też wiedzieć, że jeśli sama (-m) tego nie zrobisz, osoby powiadomione o odbywającej się w twoim domu przemocy zgłoszą ten fakt na policję lub do prokuratury - taki mają obowiązek.

przecież to on/ona powinien/powinna się leczyć...

To prawda. Na razie jednak nie chce. Jeśli przemocy wobec ciebie towarzyszy alkohol, możesz złożyć wniosek do Komisji ds. Rozwiązywania Problemów Alkoholowych o przymusowe leczenie sprawcy. Również w trakcie sprawy o znęcanie się sąd może nakazać osobie stosującej przemoc wobec członków rodziny przymusową terapię. Zanim to jednak nastąpi, to ty możesz pomóc sobie i dzieciom korzystając z profesjonalnego wsparcia.

Osoba stosująca przemoc również nie pozostanie bez wsparcia, dla niej w Powiatowym Ośrodku Interwencji Kryzysowej odbywają się zajęcia Programu Korekcyjno – Edukacyjnego, uczące jak opanować złość, jak poradzić sobie z gniewem.

Grupa wsparcia dla osób uwikłanych w przemoc.
Uczestnictwo w grupie osób o podobnych do twojego doświadczeniach może pomóc ci poczuć się na nowo częścią społeczności. Nikt nie udzieli ci tylu cennych informacji na temat radzenia sobie z przemocą jak osoba, która sama przez to przeszła. Nikt tak dobrze cię nie zrozumie i nie wesprze. Wzmacniające może być również to, że i ty (tak, to nie żart) możesz pomóc innym - masz swoje przemyślenia, refleksje, umiejętności, wiedzę. Na spotkaniach zwykle poruszane są tematy radzenia sobie z przemocą, chronienia siebie przed nią, przyczyn powstawania przemocy i funkcjonowania tego zjawiska. Najczęściej program obejmuje również techniki asertywności, radzenia sobie ze stresem, odbudowę poczucia wartości oraz tworzenie zdrowych, nie opartych na zależności, relacji z ludźmi.

Indywidualna pomoc psychologiczna
Początkowo zwykle rozmowy z psychologiem, teraputą skupiają się głównie na twojej aktualnej sytuacji i tym, jak sobie w niej radzisz. Sukcesywnie nauczysz się inaczej reagować na przemoc, z pomocą terapeuty spróbujesz odnaleźć własne rozwiązania, podjąć ważne decyzje, zmierzyć ze wszystkimi trudnymi uczuciami. Uzyskasz wsparcie podczas wprowadzania zmian do swojego życia. Może być dla ciebie trudne, jeśli psycholog zwróci uwagę na twoją rolę w tej sytuacji. Pamiętaj - to nie ty jesteś odpowiedzialna (-ny) za przemoc. Prawdopodobnie jednak godziłaś (-łeś) się na zbyt wiele, bagatelizowałaś (-łeś) wczesne sygnały nadużywania siły przeciwko tobie, zbyt słabo broniłaś (-łeś) swoich granic, być może idealizowałaś (-łeś) bliską osobę... Poprzez wspólne z psychologiem przyglądanie się twoim dotychczasowym związkom z ludźmi możesz odkryć wszystko to, co dotychczas utrudniało ci chronienie się przed przemocą, a także nauczyć, jak tworzyć relacje oparte na miłości, a nie cierpieniu.

a jeśli nie starczy mi odwagi?

Telefon zaufania jest często pierwszym środkiem pomocy dla ofiar przemocy. Podczas rozmowy z profesjonalistą możesz dowiedzieć się, gdzie i jakiego rodzaju pomoc możesz uzyskać. Możesz również poprosić o praktyczną poradę lub interwencję, gdy twoje życie lub zdrowie jest zagrożone. Czasem ważne jest, by móc się po prostu anonimowo wygadać... numer naszego telefonu zaufania to 77 436 47 00, czynny od poniedziałku do piątku w godzinach 7.30-19.30

lepiej nikomu nic nie mówić...

Dotychczas prawdopodobnie skrzętnie ukrywałaś (-łeś) wszelkie fakty mogące zdradzić otoczeniu, że w waszej rodzinie dzieje się coś niedobrego. Dla swojego dobra spróbuj przerwać milczenie. Porozmawiaj z rodziną i przyjaciółmi, nie ukrywaj przemocy. Poproś sąsiadów o interwencję, gdy będzie ona potrzebna. Zawiadom psychologa lub pedagoga szkolnego twoich dzieci. Te wszystkie osoby mogą ci pomóc, a w przyszłości świadczyć w sprawie sądowej przeciwko sprawcy. To nie ty powinnaś/powinieneś się wstydzić za swoje zachowanie.

Źródło: www.psychotekst.pl

Jeżeli jesteś ofiarą przemocy zgłoś się do Powiatowego Ośrodka Interwencji Kryzysowej. Tutaj otrzymasz pomoc!

Powiatowy Ośrodek Interwencji Kryzysowej

Metryka aktualności.
Liczba wyświetleń: 1213. Autor: PCPR Prudnik. Data publikacji: czwartek, 13 grudnia 2018r.

Powrót do listy aktualności

Przeczytaj inne aktualności

• Następny artykuł: Obóz językowy - piecza zastępcza
• Poprzedni artykuł: Spotkania dla kobiet